Dag 7 Theeplantage Cameron Highlands

Hoewel het de vorige avond flink regende is het in de ochtend weer droog en zonnig. Het is vandaag maandag, de laatste dag van de “Holiday” voor de locals. Tijdens onze gebruikelijke ochtendwandeling voor een ontbijt merkten we al dat het aanzienlijk rustiger was overal. Na een heerlijk ontbijt met chocoladebroodjes en ander lekkers vertrekken we naar BOH (Best of Highlands) Tea Plantation. Deze ligt ongeveer 10 km rijden ter hoogte van het punt waarop we een paar dagen geleden in de file terecht kwamen en er toen 3 uur over deden. Nu is het een ritje van ongeveer 15 minuten. De laatste kilometers gaan we van de hoofdweg af en de weg naar de plantage is slecht en te smal voor continue 2-baans verkeer. We toeteren bij iedere bocht om eventuele tegenliggers te waarschuwen. Ondertussen hebben we zicht op de steile hellingen waar theeplanten groeien. Onderweg nog een korte stop om wat foto’s te maken van dit mooie uitzicht.

Aangekomen bij de theefabriek blijkt er deze dag geen rondleiding plaats te vinden en is de fabriek gesloten. Wel is het winkeltje en het theehuis geopend en kunnen we een berg opwandelen voor een “view point”. We beginnen met de wandeling met vele traptreden. Bovenaan is een vlakke heuveltop met rondom zicht op de plantage die heel groot is. Onze schatting is zo’n 1,5km rondom alle richtingen op. Geen idee hoeveel koppen thee dat zijn ;-)
Bovenaan gekomen waren we best wel buiten adem, ook omdat Cameron Highlands zelf al vrij hoog ligt en je sowieso sneller buiten adem bent. Aan onze conditie zal het uiteraard niet liggen haha..
We chillen op een bankje en kijken rustig om ons heen. Het zonnetje schijnt lekker en we genieten van de rust en het mooie uitzicht. Later blijkt de zon wat fanatieker geschenen te hebben dan gedacht. De afdrukt van Astrid’s sandalen is duidelijk zichtbaar op haar voeten die deels zijn verbrand. Inderdaad die had ze niet ingesmeerd. Dit geldt ook voor haar armen; enigszins rood geworden, maar valt mee. Raymond had zich beter voorbereid en was goed ingesmeerd, het lijkt wel de omgekeerde wereld ;-)

Nadat we van ieder punt bovenaan wel een foto hadden gemaakt gingen we weer naar beneden naar het theehuis. We nemen een kop thee (goh wat verrassend) en strawberry cheesecake. Aardbeien worden ook volop verbouwd in dit gebied en komen vast niet veel verder weg dan 5km. De thee en cheesecake smaken heerlijk.

Ons volgende plan was een wandeling volgens de Robinson trail. Dit lag vlakbij en zo’n beetje op de route. We rijden er naar toe en komen een aantal keer over een houten brug die er provisorisch uit ziet. We zagen aan de overkant wel steeds auto’s staan dus dat moet kunnen, en inderdaad het lukt. Een ander probleem was een flink gat in de weg. Hier wagen wij het er niet op en een boertje die we tegenkomen geeft aan dat we lopend verder kunnen. We parkeren de auto naast zijn truck en trekken de wandelschoenen aan. Op dat moment begint het te regenen en wachten we in de auto. De bui duurt lang, het is warm, het autoalarm gaat 2 keer af en Ray heeft genoeg van het wachten. We trekken de regenjassen aan en gaan op pad. We bereiken de Robinson-fall, dit is een hydro-powerstation waarmee stroom uit het omlaag kletterende water wordt gewonnen. Er is niet veel te zien, we schuilen even en de regen gaat onverminderd door. Ook is het gaan onweren en lijkt het ons niet verstandig verder te wandelen. We gaan weer terug naar de auto en bedenken een activiteit die overdekt is en ergens iets te eten zien te scoren.

We stoppen onderweg bij een bee-farm. Dit is overdekt en heeft ook een aardbeienkwekerij. De aardbeien mag je zelf plukken. Dit lijkt ons wel wat, maar de aardbeien zijn nog te klein, en het plukken wordt ons ontraden.
Dan de bijen.. er zijn bijzondere bijen. Heel klein en helemaal zwart, deze hebben wij nog nooit gezien. Ook hebben ze andere soorten bijen. Verder stelt het niet veel voor.

Met een lege maag gaan we weer verder naar Tanah Rata. Een meer toeristisch dorp in het hart van Cameron Highlands. Hier vinden we een fruit zaak waar we een kip-tosti (?) en 2 fruitsapjes bestellen. Tijdens het wachten maakt Astrid foto’s van de vele fruitsoorten die ze daar hebben liggen en wij in NL niet vaak zien. De tosti en sapjes smaken perfect!
De regen gaat gewoon door dus we kijken daar nog bij de winkeltjes. We kopen 2 zaklampen met batterijen voor de geplande night walk in het natuurpark Taman Negara.

Na een korte rustpauze in het hotel keren we (ook weer file-loos) weer terug naar Tanah Rata voor het avondeten. We eten weer spotgoedkoop en voortreffelijk lekker.
Voorgerecht: springrolls (Astrid & Ray) en champignonsoep (Ray). Hoofdgerecht is spaghetti voor Astrid en beef fried noodles voor Ray. Om gepast afscheid te nemen van deze aardbeikweek-regio nemen we beide een toetje met… AARDBEIEN. Ray neemt aardbeien met ijs en Astrid pannenkoek met aardbei. Lekker!

We hebben genoten van Cameron Highlands! De volgende dag rijden we naar Penang aan de Noord-West kust van Maleisië. De verschillende navigaties geven aan dat het 2,5 tot 3,5 uur rijden is. We denken dat de waarheid in het midden zal liggen.. We zullen zien!